Рамяство
Народнае мастацтва кожнай з краін стагоддзямі развівалася як хатняе рамяство, закліканае ўпрыгожыць побыт.
Ёсць пытанне? Мы з радасцю адкажам!
Форма зваротнай сувязі
У Беларусі асноўнымі матэрыяламі, якія выкарыстоўвалі майстры ў сваёй працы, былі лён, салома, гліна, лаза, поўсць і іншыя. Таму традыцыйнымі відамі народных рамёстваў з'яўляюцца ткацтва і вышыўка, бандарная і ганчарная справа, разьба па дрэве, разнастайныя вырабы з саломы, лазы і бяросты, валянне.
Да гэтага часу ў вёсках яшчэ можна сустрэць хатнія ткацкія станкі і калаўроты. Захаваліся майстры, якія займаюцца вышыванкай, саломкай і лазой, роспісам па шкле і ганчарствам. Можна не толькі ўбачыць іх за работай, але паўдзельнічаць у працэсе вырабу глінянага збана або падковы ў створаных культурна-гістарычных цэнтрах па ўсёй рэспубліцы.
Да гэтага часу ў вёсках яшчэ можна сустрэць хатнія ткацкія станкі і калаўроты. Захаваліся майстры, якія займаюцца вышыванкай, саломкай і лазой, роспісам па шкле і ганчарствам. Можна не толькі ўбачыць іх за работай, але паўдзельнічаць у працэсе вырабу глінянага збана або падковы ў створаных культурна-гістарычных цэнтрах па ўсёй рэспубліцы.
Ткацтва – найбольш развіты від народнай творчасці ў Беларусі. Спрадвеку майстрыхі ўпрыгожвалі тканымі ўзорамі адзенне, сурвэткі, фіранкі, навалачкі, абрусы, посцілкі, дываны, дарожкі. У Беларусі незвычайна багатая спадчына ўзораў народнага арнаменту. Мастацкія вырабы цешаць сваёй прыгажосцю. Вырабы, створаныя народнымі майстрамі, увасабляюць багатыя традыцыі арнаментальнага мастацтва.
Кавальскае рамяство – адно са старэйшых рамёстваў Беларусі. Сельскі каваль, "каваль", вырабляў падковы, цвікі, нажы, сярпы і косы, рыдлёўкі і патэльні. Кавальская справа лічылася ў славян заняткам таямнічым. У славянскай міфалогіі кавалям заступаўся бог агню Сварог.
Падкова - самае распаўсюджанае выраб каваля - да гэтага часу лічыцца ў народзе кудменем і абярэгам. Прыбітая над дзвярыма канцамі ўгору, яна не пусціць зло ў дом; прыбітая над ложкам - пазбавіць ад благіх сноў.
Ганчарнае рамяство на тэрыторыі Беларусі вядома з эпохі неаліту, калі з'явіліся першыя вылепленыя ўручную гліняныя вырабы, посуд для гатавання ежы на агні. Ганчары фармавалі посуд на нажным ганчарным крузе, абпальвалі ў горнах або хатняй печы і падвяргалі дэкаратыўнай апрацоўцы.
Адрознівалі некалькі спосабаў: абварванне, задымліванне і глазуроўка. Абвараны ў аўсяным цесце, а затым абпаленая посуд атрымлівалася плямістай ( «рабай»), задымленая - чорнай, астатняя - чырвонай, паліванай і просты.
З часам ганчарнае рамяство, як і многія іншыя, ператварылася ў мастацтва. Асобнай тэмай развіцця ганчарнага рамяства з'яўляецца дробная пластыка. Выкананыя з гліны розныя сімвалічныя жывёлы, музычныя інструменты, цацкі і шмат іншага з'яўляюцца важным напрамкам у беларускай традыцыйнай кераміцы.
Падкова - самае распаўсюджанае выраб каваля - да гэтага часу лічыцца ў народзе кудменем і абярэгам. Прыбітая над дзвярыма канцамі ўгору, яна не пусціць зло ў дом; прыбітая над ложкам - пазбавіць ад благіх сноў.
Ганчарнае рамяство на тэрыторыі Беларусі вядома з эпохі неаліту, калі з'явіліся першыя вылепленыя ўручную гліняныя вырабы, посуд для гатавання ежы на агні. Ганчары фармавалі посуд на нажным ганчарным крузе, абпальвалі ў горнах або хатняй печы і падвяргалі дэкаратыўнай апрацоўцы.
Адрознівалі некалькі спосабаў: абварванне, задымліванне і глазуроўка. Абвараны ў аўсяным цесце, а затым абпаленая посуд атрымлівалася плямістай ( «рабай»), задымленая - чорнай, астатняя - чырвонай, паліванай і просты.
З часам ганчарнае рамяство, як і многія іншыя, ператварылася ў мастацтва. Асобнай тэмай развіцця ганчарнага рамяства з'яўляецца дробная пластыка. Выкананыя з гліны розныя сімвалічныя жывёлы, музычныя інструменты, цацкі і шмат іншага з'яўляюцца важным напрамкам у беларускай традыцыйнай кераміцы.
Традыцыйным народным рамяством на Беларусі заўсёды было пляценне з прыродных матэрыялаў - саломы, лазы, кораня, кары, бяросты. Саломка стала сімвалам народнага мастацтва Беларусі: золата палёў спрадвеку было абагаўляльным матэрыялам ва ўсіх земляробчых народаў, бо салома - спадарожніца хлеба.
Саламапляценне - адно з самых старажытных рамёстваў у Беларусі. З саламяных джгутоў плятуць разнастайныя кораба, посуд для захоўвання прадуктаў, шкатулкі, цацкі, капялюшы і інш.
Розныя фігуры з саломкі - гэта не проста цацкі, гэта сімвалы бажаства, абаронцы. Конь - герой многіх павер'яў - заўсёды суправаджаў мужчыну і быў яму сябрам і абаронцам; каза - сімвал ураджаю і пладавітасці; лялька – Маці-Прадзейка, абаронца жанчын; птушкі - душы продкаў, якія ахоўваюць і дапамагаюць тым, хто жыве на Зямлі.
Пляценне з лазы - адно з самых старажытных рамёстваў у Беларусі. З галін драўняных раслін узводзілі жыллё, гаспадарчыя пабудовы, рабілі загарадзі, дзіцячыя зыбкі, кузавы саней і вазоў, мэблю, дзіцячыя цацкі і посуд. А самымі распаўсюджанымі вырабамі з лазы былі кошыкі.
Бандарнае рамяство - практычна ў кожнай мясцовасці нараўне з кавалём, ганчаром і млынаром быў свой бондар, які вырабляў бочкі і посуд з дубовай, хваёвай, яловай, асінавай клёпкі. Клёпкамі называліся асаблівыя дошчачкі. Ёсць два іх выгляду - колатыя і пілаваныя. Колатыя робяцца ўручную, пілаваныя - з дапамогай пілы. Паміж сабой клёпкі сцягваюцца абручамі - металічнымі або драўлянымі.
Саламапляценне - адно з самых старажытных рамёстваў у Беларусі. З саламяных джгутоў плятуць разнастайныя кораба, посуд для захоўвання прадуктаў, шкатулкі, цацкі, капялюшы і інш.
Розныя фігуры з саломкі - гэта не проста цацкі, гэта сімвалы бажаства, абаронцы. Конь - герой многіх павер'яў - заўсёды суправаджаў мужчыну і быў яму сябрам і абаронцам; каза - сімвал ураджаю і пладавітасці; лялька – Маці-Прадзейка, абаронца жанчын; птушкі - душы продкаў, якія ахоўваюць і дапамагаюць тым, хто жыве на Зямлі.
Пляценне з лазы - адно з самых старажытных рамёстваў у Беларусі. З галін драўняных раслін узводзілі жыллё, гаспадарчыя пабудовы, рабілі загарадзі, дзіцячыя зыбкі, кузавы саней і вазоў, мэблю, дзіцячыя цацкі і посуд. А самымі распаўсюджанымі вырабамі з лазы былі кошыкі.
Бандарнае рамяство - практычна ў кожнай мясцовасці нараўне з кавалём, ганчаром і млынаром быў свой бондар, які вырабляў бочкі і посуд з дубовай, хваёвай, яловай, асінавай клёпкі. Клёпкамі называліся асаблівыя дошчачкі. Ёсць два іх выгляду - колатыя і пілаваныя. Колатыя робяцца ўручную, пілаваныя - з дапамогай пілы. Паміж сабой клёпкі сцягваюцца абручамі - металічнымі або драўлянымі.
